غیبت - 2
یا ربّ
انواع غیبت :
غیبت شامل بازگو کردن و توجه دادن به کلیه عیوب و نقائصی است که ممکن است در بدن ، نسب ، اخلاق ، اعمال ، گفتار ، دین و مذهب و امور دنیوی از قبیل لباس ، خانه و وسیله نقلیه یک شخص وجود داشته باشد .
امام صادق (ع) : غیبت آن است که انسان عیوب برادر مسلمان را در مورد اندام ، اعمال ، معاشرت و رفتار ، مذهب و راجع به نادانی او و مانند آن ، برای دیگران بازگو کند .
عیوب بدنی و اندامی مانند بازگو کردن عیبهای مربوط به چشم مانند نابینایی و امثال آن یا این که گفته شود دراز قد یا کوتوله است ، سیاه و زرد است.
عیب در نسب : آنکه گفته شود پدر او نابکار ، بد ذات و خسیس است .
بازگویی نقص اخلاقی این که گفته شود : بداخلاق ، تنگ چشم ، خودپسند ، ریاکار ، ترسو ، و ضعیف النفس است .
عیب در اعمال گناهان و عملیاتی است که از نظر دینی حرام است مانند دزدی ، دروغ گویی ، خیانت ، ستم گری ، سهل انگاری نسبت به نماز و نسبت دادن به شخص اینکه : رکوع و سجده کردن را بلد نیست ، از نجاسات و پلیدی ها اجتناب نمی کند ، ...
عیبهای متعلق به کارهای دنیا : مثل اینکه گفته شود : فلانی بی ادب ، بی اعتنا به مردم است پرحرف و پرخور است و راجع به لباس بگویی : دارای آستین بلند ، دامن دراز و لباس کثیف است.ناگفته نماند که بازگویی این عیوب منحصر به گفتار زبانی نیست چون گفتن و به زبان آوردن این گونه معایب و نقائص بدان علت حرام است که نقاط ضعف یک مسلمان بدین وسیله فاش می شود پس اشاره و گوشه و کنایه و حرکت های دیگر نیز مانند سخن گفتن و به زبان آوردن حرام است .
و خلاصه هرگونه رمز ،اشاره ، چشمک زدن ، ابروبالابردن ، نوشتن و هر حرکتی که مقصود را بفهماند ، تحت عنوان غیبت مندرج است و مانند غیبت زبانی محسوب می گردد .
کلمات کلیدی :
» نظر